Önemsemek-Önemsizleştirmek ve Unutmak üzerine…

fatma iyibilginnnnn333934-3-4-1144d

Önemsemek!

Bir olayı, bir durumu, bir tarihi, bir nesneyi, bir kimseyi önemsemek…

Belki de hayatının dönüm noktası olduğu için…

Belki kendini tanımanı/anlamanı sağladığı; belki de karşındaki kişiyi/kişileri tanımana/anlamana yardımcı olduğu için önemsemek…

Belki hayatın boyunca unutamayacağın çok özel şeyler yaşattığı için…

Belki çok kırıldığın, belki o anlık da olsa çok mutlu olduğun için önemsemek…

Belki tüm cefasıyla/sefasıyla hayatı özümseyerek yaşamana, belki de hayatına sokmayı aklından bile geçirmediğin insanı/insanları sevmene katkıda bulunduğu için bir durumu, bir olayı, bir şeyi, bir kişiyi önemsemek…

Geçmişi, yaşadığımız ânı, geleceği önemsemek…

Bazen, o an sana hatırlattığı şeyler için, kulağına çalınan küçük bir ezgiyi önemsemek…

Güneşi henüz yükselmeden, tüm albenisiyle, tüm baştan çıkarıcılığıyla ufukta yakalamanın keyfini önemsemek ve göğü alev alev yakarak doğan güneşe teslim olmuş denizin, kırmızı, pembe, sarı ve turuncularla sevişmesini önemsemek…

Dalından kopan kuru yapraklar gibi, sıcak yerlere göç eden göçmen kuşlar gibi, hızla geçip giden yaşam gibi, yaz gibi, yaz aşkları gibi biten şeyleri ve de ayrılıkları çağrıştırdığı için belki de, hüzünbaz sonbaharı önemsemek…

Bir insanın, bir duygunun, bir nesnenin, herhangi birşeyin yokluğunu, yoksunluğunu önemsemek…

Anlamsız da gelse, uyuş(may)an yada örtüş(mey)en yönleriyle bir insanı önemsemek…

Sevgiyi, aşkı, sadakati, vefayı, dostluğu, arkadaşlığı, bazen bir sözcüğü mesela bir “merhaba”yı önemsemek…

Ya önemsememek-önemsizleştirmek?

Kişisel tarihimizi etkilememiş şeyleri, doğal olarak unutmak ve önemsememek…

Yaşlandıkça, gerçekten unutkanlaşarak, olayları, durumları, kişileri önemsememek…

E bazen” hayat hoş, gerisi boş” bakış açısıyla kişileri, olayları, durumları önemsememek…

Ama, yok sayarak, hani bazen yokmuş gibi davranarak bilhassa önemsizleştirmek…

Ne güçlü, belki de ne önemli birisi olduğunu kanıtlamak için, sanki unutmuş gibi yaparak önemsizleştirmek…

Koşulları gereği, unutmak zorunda kalarak(!) önemsizleştirmek…

Genç yaşında,erken bunamadan(!) muzdarip olup önemsizleştirmek…

En kötüsü, bir zamanlar değer verdiklerimizden vazgeçerek(!) önemsizleştirmek…

O yüzden belki de en yaralıyanı, yürekte önemsizleştir(il)mek…

Umudum ve tercihimse, yürekte önemsizleştir(il)enlerden olmamak…

HABER BİLGİLERİ
Bu haber 22 Ocak 2013, 11:44 tarihinde Köşe Yazarları, Yazar 4 kategorisinde yayınlandı.
OKUNMA
Bu Haber 360 Kez Okunmuş..
PAYLAŞ
facebook Twitter Frienfeed Twitter Google
ETİKETLER
YORUM YAZIN
Benzer Haberler
MbTasarıM
MUHLAMA KARADENİZ MUTFAĞI
Yazarlarımız
KARADENİZ VİRA FACEBOOK
Resim Galerisi
PUAN DURUMU